Πολεμικό Ναυτικό και Ευρωπαϊκές Εξελίξεις – Προτάσεις για το Μέλλον

Οι φρεγάτες S και Meko 200 αποτελούν το σύνολο των φρεγατών του ΠΝ - (c) Γραφείο Τύπου ΓΕΝ

Παρακολουθώντας τις διεθνείς εξελίξεις των ναυτικών προγραμμάτων που εξαγγέλουν οι μεγάλες (και όχι μόνο) ναυτικές ευρωπαϊκές δυνάμεις, δεν θα μπορούσε κανείς να μην αναρωτηθεί για το μέλλον του Πολεμικού Ναυτικού πέραν του 2020.

Των D-Mitch και fox2

Η Ελλάδα σήμερα,  είναι μια από τις έξι μεγάλες ευρωπαϊκές ναυτικές δυνάμεις, όπως φαίνεται στο παρακάτω γράφημα που απεικονίζονται οι κύριες μονάδες επιφανείας των έξι μεγάλων πολεμικών στόλων της Ευρώπης.

Οι κύριες μονάδες επιφανείας της Μ. Βρετανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανίας, Ισπανίας και Ελλάδας.

Αν το 2020 φαντάζει πολύ κοντά χρονικά, το 2030 δεν είναι μακριά. Τότε θα είναι το χρονικό ορόσημο όπου σκάφη ναυπηγηθέντα πριν ή πλησίον του 2000 θα βρίσκονται στη δύση της επιχειρησιακής τους ικανότητας. Στα πλαίσια αυτά, πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αναγνωρίζοντας τις νέες απαιτήσεις και την ανάγκη διατήρησης αξιόμαχου στόλου, προβαίνουν σε ναυπηγήσεις νέων πολεμικών σκαφών και εκσυγχρονισμό παλαιών. Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των προγραμμάτων είναι η μείωση των αριθμών των μονάδων σε παράλληλη αύξηση όμως των δυνατοτήτων με τη ναυπήγηση μεγαλύτερων σκαφών, με χαρακτηριστικά stealth και με προηγμένα ηλεκτρονικά (όπως ραντάρ τύπου AESA). Κοινό στοιχείο των νέων ευρωπαϊκών μεγάλων πολεμικών πλοίων είναι οι πύραυλοι κατηγορίας cruise καθώς και οι αυξημένες ικανότητες Α/Α άμυνας.

Γραφιστική απεικόνιση της φρεγάτας Type 26.

Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ανακοινώσει και ξεκινήσει να υλοποιεί ένα μεγαλεπήβολο πρόγραμμα για το Βασιλικό Ναυτικό, παρά τις μεγάλες περικοπές. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επί τω πλείστω την απόκτηση δύο αεροπλανοφόρων, οκτώ (8) φρεγατών Type 26 με μέγεθος αντιτορπιλικού (περίπου 7.000 τόνων!) και οπλισμένες με παντός είδους πύραυλους, μεταξύ άλλων τύπου cruise, πέντε (ή περισσότερες) ελαφριές φρεγάτες γενικών καθηκόντων Type 31, πέντε περιπολικά ανοικτής θαλάσσης με δυνατότητα υποδοχής και ανεφοδιασμού μεσαίου τύπου ελικοπτέρου, πλοία ανεφοδιασμού κ.λπ. Την ίδια στιγμή, το Ηνωμένο Βασίλειο, αντικαθιστά τα πυρηνοκίνητα υποβρύχιά του ένα προς ένα ενώ σχεδιάζει την επόμενη κλάση υποβρυχίων βαλλιστικών πυραύλων. Να σημειωθεί εδώ, το Ηνωμένο Βασίλειο διατηρεί τον πλέον πολυάριθμο στόλο αντιαεροπορικών αντιτορπιλικών (έξι Type 45) στην Ευρώπη ενώ οι φρεγάτες του (Type 23) αναβαθμίζονται ριζικά με νέα ηλεκτρονικά και πυραύλους επιφανείας-αέρος. Ο στόλος των ναρκαλιευτικών είναι επίσης υπό εκσυγχρονισμό, ενώ παράλληλα αποκτώνται υπερσύγχρονα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, ελικόπτερα με νέους αντιπλοϊκούς πυραύλους, UAV και άλλα. Το Βασιλικό Ναυτικό μετά το 2020 θα αποτελεί αδιαμφισβήτητα το κορυφαίο ναυτικό της Ευρώπης, με το Γαλλικό Ναυτικό να το πλησιάζει αισθητά σε δυνάμεις και μέσα.

Γραφιστική απεικόνιση της φρεγάτας FTI.

Η Γαλλία διαθέτει σήμερα το πιο πολυάριθμο ναυτικό και υπερέχει του Βασιλικού Ναυτικού έχοντας σε υπηρεσία ένα αεροπλανοφόρο, τρία ελικοπτεροφόρα και μεγαλύτερο αριθμό φρεγατών, κορβετών και περιπολικών ανοιχτής θαλάσσης. Το Γαλλικό Ναυτικό ανακοίνωσε πρόσφατα την απόκτηση νέων stealth φρεγατών, των λεγόμενων FTI (Frégate de Taille Intermédiaire or Intermediate Size Frigate), προς αντικατάσταση των γηρασμένων La Fayette που θα υποστούν ένα μίνι-εκσυγχρονισμό για να μείνουν αξιόμαχες μέχρι την είσοδο σε υπηρεσία των πρώτων FTI. Συγχρόνως προχωρά η ναυπήγηση των FREMM (κλάση Aquitaine) που αντικαθιστούν τις παλαιές φρεγάτες Georges Leygues, ενώ οι δύο αντιαεροπορικές φρεγάτες τύπου Cassardθα αντικατασταθούν από μία αντιαεροπορική έκδοση της Aquitaine. Όλα τα νέα σκάφη θα είναι βαριά οπλισμένα, με χαρακτηριστικά απόκρυψης ίχνους και με προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα. Νέα περιπολικά ανοιχτής θαλάσσης εισέρχονται σε υπηρεσία ενώ είναι άγνωστο τι θα γίνει με τις 15 κορβέτες που υπηρετούν στο Γαλλικό Ναυτικό, αφού μέχρι σήμερα δεν έχει ανακοινωθεί κάποιο πρόγραμμα αντικατάστασης. Δεν αποκλείεται στο κοντινό μέλλον η Γαλλία να ανακοινώσει την απόκτηση μιας έκδοσης Gowind με αυξημένες δυνατότητες σε σύγκριση με αυτές των υπαρχόντων Floreal και D’Orves.

Γραφιστική απεικόνιση της φρεγάτας PPA.

Η Ιταλία, παραδοσιακά μεγάλη ναυτική δύναμη, προχωρά επίσης στο μέλλον με ένα μεγάλο πρόγραμμα αντικατάστασης όλων, ανεξαιρέτως, των πολεμικών της. Ο Ιταλός Υπουργός Άμυνας ανακοίνωσε τον Απρίλιο ότι 54 (!) σκάφη παντός τύπου θα έχουν αποσυρθεί μέχρι το 2025 και θα αντικατασταθούν από 30 νέα πολεμικά αυξημένων δυνατοτήτων. Ένα νέο ελικοπτεροφόρο θα αντικαταστήσει το γηρασμένο ελαφρύ αεροπλανοφόρο Garibaldi, νέα αποβατικά και σκάφη υποστήριξης θα ναυπηγηθούν προς αντικατάσταση των υπαρχόντων ενώ νέα ναρκαλιευτικά είναι υπό σχεδίαση. Στο μεταξύ ναυπηγούνται νέες φρεγάτες τύπου FREMM (κλάση Bergamini), που θα φτάσουν στο σύνολο τις δέκα (10), με τις δύο τελευταίες να είναι προσανατολισμένες στον αντιαεροπορικό αγώνα αλλά και τη δυνατότητα να φέρουν πύραυλους cruise, σε ακολουθία με το Γαλλικό Ναυτικό. Οι μικρότερες σε μέγεθος φρεγάτες, όπως της κλάσης Soldati και οι κορβέτες Minerva, θα αντικατασταθούν από επτά (7) προηγμένα σκάφη επιφανείας μεγέθους φρεγάτας περίπου 5.000 τόνων, με προηγμένα ηλεκτρονικά και πολλαπλών διαμορφώσεων οπλισμού, τα αποκαλούμενα PPA (Pattugliatore Polivalente d’Altura ή Multipurpose Offshore Patrol Ship). Τα σκάφη αυτά θα φέρουν ποικιλία πυροβόλων και πυραύλων, μεταξύ άλλων τύπου cruiseκαι μακράς εμβέλειας αντιαεροπορικών τύπου Aster 30. Μόνο περιπολικά δεν θα είναι αυτά τα σκάφη όπως μαρτυρούν οι διαστάσεις και ο εξοπλισμός τους. Η απόκτηση του τέταρτου υποβρυχίου Type 212, συμπληρώνει ένα σύγχρονο στόλο οκτώ (8) υποβρυχίων.

Γραφιστική απεικόνιση της φρεγάτας MKS 180.

Σε παρόμοια πλαίσια, η Γερμανία αντικαθιστά τις παλαιές φρεγάτες τύπου Bremen με τις μεγαλύτερες φρεγάτες παγκοσμίως (άνω των 7,200 τόνων), τις υπερσύγχρονες φρεγάτες κλάσης Baden-Württemberg (γνωστές και ως F125). Στο μεταξύ, οι παλαιές πυραυλάκατοι τύπου Gepard αντικαταστάθηκαν από τις πέντε (5) κορβέτες κλάσης Braunschweig, γνωστές και ως K130, ενώ το Γερμανικό Ναυτικό ανακοίνωσε πρόσφατα την απόκτηση ακόμη πέντε κορβετών του τύπου, καθώς οι τέσσερις νέες φρεγάτες τύπου MKS 180 θα αργήσουν να εισέλθουν σε υπηρεσία (το πρώτο σκάφος θα είναι έτοιμο μετά το 2023). Οι MKS 180 θα ομοιάζουν σε οπλισμό με τις F125 ενώ θα είναι λίγο μικρότερες, κοντά στους 5,000 τόνους εκτόπισμα. Το έκτο Type 212 υποβρύχιο εισήλθε πρόσφατα σε υπηρεσία ενώ υπάρχει πρόθεση για την απόκτηση άλλων δύο πέραν του 2030.

Γράφημα της φρεγάτας F-110.

Η Ισπανία, είναι η μόνη μαζί με την Ελλάδα, που προχωρά με πολύ μικρά βήματα στον εκσυγχρονισμό του στόλου της. Πάραυτα, έχει προχωρήσει σε δύο πολύ σημαντικά προγράμματα που είναι αυτό των τεσσάρων (4) υποβρυχίων S80, προς αντικατάσταση των παλαιών Agosta, και των έξι νέων φρεγατών που θα αντικαταστήσουν τις Santa Maria, ισπανική έκδοση των Perry, την περίοδο 2022-2030. Οι νέες φρεγάτες έχουν την κωδική ονομασία F110 και ομοίως με τα προαναφερθέντα προγράμματα άλλων μεγάλων ναυτικών δυνάμεων, θα είναι κοντά στους 5.000 τόνους εκτόπισμα, θα έχουν ραντάρ τύπου AESA και θα φέρουν πύραυλους μεγάλης αντιαεροπορικής εμβέλειας. Το Ισπανικό Ναυτικό έτσι στο μέλλον θα διαθέτει έντεκα (11) μεγάλα υπερσύγχρονα πολεμικά.

Δεν είναι όμως μόνον οι μεγάλες δυνάμεις που κάνουν σχέδια για το μέλλον. Είναι και οι μικρότερες όπως της Σουηδίας και της Φιλανδίας που έχουν ανακοινώσει προγράμματα απόκτησης νέων πολεμικών, είναι και της Ρουμανίας που πρόσφατα υπέγραψε την απόκτηση τεσσάρων (4) ελαφρών φρεγατών τύπου Sigma αξίας μεγαλύτερης του 1,6 δις δολλαρίων! Το πρόγραμμα όμως που ξεχωρίζει είναι το από κοινού πρόγραμμα ανανέωσης στόλου που υπέγραψε το Βέλγιο και η Ολλανδία για απόκτηση τεσσάρων (4) νέων φρεγατών προς αντικατάσταση των πρόσφατα μερικώς εκσυγχρονισμένων Karel Doorman και δώδεκα (12) σύγχρονων ναρκαλιευτικών!

Το Πολεμικό Ναυτικό σήμερα.

Στη σκιά όλων αυτών των μεγάλων ναυτικών προγραμμάτων στην Ευρώπη, η Ελλάδα δεν έχει ανακοινώσει κανένα πρόγραμμα για την ανανέωση του στόλου επιφανείας. Με λύπη μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι μια χώρα με μακρά παράδοση στη θάλασσα και στο ναυτικό αγώνα, δεν διαθέτει σχέδιο για μετά το 2020, ακόμα περισσότερο, για το 2030. Μικρές πλην σημαντικές όμως εξαιρέσεις, αποτελούν προγράμματα ανανέωσης του στόλου και των αεροπορικών μεσών όπως των πυραυλακάτων της κλάσης Ρουσσέν που ναυπηγούνται ακόμη δύο σε σύνολο επτά (7), τον εκσυγχρονισμό πυραυλακάτων και εξοπλισμό τους με πυραύλους μεγάλης εμβέλειας, τον καθολικό εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3 που δέχτηκε μεγάλη κριτική, τον μικρό εκσυγχρονισμό ελικοπτέρων AB212 και του πολύπαθους προγράμματος των υποβρυχίων Type 214, των πλέον σύγχρονων παγκοσμίως στη κατηγορία τους. Δόθηκε έμφαση δηλαδήστα υποβρύχια, στα ταχέα σκάφη και στα αεροπορικά μέσα. Καμία όμως για τις μεγάλες μονάδες που γερνούν επικίνδυνα. Κατά καιρούς ακούγονται, από επίσημα και ανεπίσημα χείλη, σχέδια για αποκτήσεις μεταχειρισμένου υλικού, κυρίως από ΗΠΑ, χωρίς όμως κανένα αντίκρυσμα.

Το παρόν άρθρο, θα κλείσουμε, με μια σύνοψη των προγραμμάτων που κατά τη γνώμη μας, θα μπορούσαν να προσφέρουν βελτίωση επιχειρησιακών δυνατοτήτων στο ΠΝ μέχρι τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης και την επακόλουθη εξαγγελία ναυπηγήσεως νέων πολεμικών πλοίων. Σαφώς πρώτη προτεραιότητα αποτελεί η απόκτηση ενός ικανού αριθμού πολεμικών με αυξημένες αντιαεροπορικές δυνατότητες για τη προστασία του στόλου. Είτε αυτά θα είναι μεταχειρισμένα αμερικανικά αντιτορπιλικά είτε ότι (απίθανο) άλλο που το Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται άμεσα, η χώρα πρέπει να κοιτάξει μακροπρόθεσμα και να προχωρήσει σε ένα πρόγραμμα ναυπήγησης πολεμικών ομοίως με τις άλλες ευρωπαίκές δυνάμεις. Πολεμικά που θα τις επιτρέψει να διατηρήσει αξιόμαχο στόλο και πέραν του 2030, τουλάχιστον για τρεις δεκαετίες. Η όποια «ευκαιρία» εκ των ΗΠΑ, απλώς θα καθυστερήσει την ανακοίνωση ενός προγράμματος, και πρέπει να ληφθεί ως ευκαιρία μόνο λόγω άμεσης κάλυψης επιτακτικών αναγκών και φυσικά μέχρι της βελτίωσης των δημοσιονομικών.

Παρακάτω, αναφέρουμε 24 προγράμματα, μικρά και μεγάλα, που στόχο έχουν να βελτιώσουν τις επιχειρησιακές δυνατότητες του στόλου και την αποτελεσματικότητά του. Τα περισσότερα εκ των προγραμμάτων είναι χαμηλού κόστους και στόχο έχουν να διατηρήσουν το αξιόμαχο του στόλου για τουλάχιστον μια δεκαετία. Μερικά εξ αυτών, όπως κάποιος εύκολα θα παρατηρήσει, έπρεπε ήδη να έχουν υλοποιηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Να σημειωθεί εδώ ότι εξυπακούεται η συνεχής υποστήριξή των μεσών και των συστημάτων που αυτά φέρουν.

Τα προγράμματα είναι τα εξής, χωρίς κατάταξη προτεραιότητας:

Τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένας περιορισμένος εκσυγχρονισμός των φρεγατών Meko 200.

>Εκσυγχρονισμός και αναβάθμιση φρεγατών κλάσης Ύδρα. Ο εκσυγχρονισμός των τεσσάρων φρεγατών κλάσης Ύδρα είναι επιτακτικός και θα πρέπει να αποτελέσει τη 1η προτεραιότητα.

Το ναυπηγικό πρόγραμμα των υποβρυχίων πρέπει να συνεχιστεί για ακόμη δύο Type 214.

>Ναυπήγηση 5ου και 6ου T214. Πέραν του 2020, θα πρέπει να εξεταστεί η εκκίνηση ναυπήγησης δύο πρόσθετων υποβρυχίων Type 214 προς αντικατάσταση των παλαιότερων Type 209. Ο στόλος έτσι το 2025 να διαθέτει έξι σύγχρονα υποβρύχια, ένα ριζικά εκσυγχρονισμένο, και τρία παλαιά (Type 209/1200) προς απόσυρση, σύνολο δέκα (10).

>Βελτίωση αντιπυραυλικής άμυνας πλοίων. Προμήθεια πυρομαχικών AHEAD των 30mm για βελτίωση πυροβόλων επί των πυραυλακατών καθώς και εκσυγχρονισμό των συστημάτων Phalanx σε 1Β.

Η αναβάθμιση σε Phalanx Block 1B των συστημάτων του τύπου στα πλοία του στόλου είναι μονόδρομος.

>Βελτίωση ικανοτήτων ESM/EW και συστημάτων παραπλάνησης (εκτοξευτές αναλωσίμων). Τοποθέτηση νέων συστημάτων σε σκάφη που στηρίζονται σε παλαιά συστήματα όπως είναι τα Mk34 των ΤΠΚ και HotDog των Ashevilleκαι Osprey.

>Βελτίωση ανθυποβρυχιακής άμυνας μονάδων επιφανείας με προσθήκη Lescut ή άλλου αναλώσιμουσε εκτοξευτές αναλωσίμων τύπου Mk36 που φέρουν οι 13 φρεγάτες, οι πέντε (2) πυραυλάκατοι κλάσης Ρουσσέν, τα τέσσερα μεγάλα περιπολικά κλάσης Μαχητής και τα πέντε αρματαγωγά κλάσης Ιάσων. Να τονιστεί εδώ ότι οι μεγάλες μονάδες προστατεύονται από υποβρύχιες επιθέσεις μόνο από το σύστημα Nixie και με...  ελιγμούς!

Επεξεργασμένη φωτογραφία φρέγατας S με εγκατεστημένο το Strales.

>Συμπλήρωση αποθέματος πυραύλων Ε/Ε και Ε/Α (Harpoon, Exocet, ESSM) προς πλήρωση όλων των διαθέσιμων κανίστρων και κελιών. Θα άξιζε επίσης να εξεταστεί η μερική εισαγωγή μικρού αριθμού πυραύλων με ικανότητα εξουδετέρωσης επίγειων στόχων για χρήση από υποβρύχια, είτε με αγορά νέου (όπως UGM-84L Harpoon Block II ή ΜdCN) είτε με αναβάθμιση του σημερινού οπλοστασίου.

>Προμήθεια σύγχρονων τορπιλών (πρωτίστως για υποβρύχια και στη συνέχεια για μεγάλες μονάδες επιφανείας και εναέρια μέσα).

Επεξεργασμένη φωτογραφία πυραυλακάτου Combattante III με εγκατεστημένο Strales.

>Προμήθεια έξυπνων πυρομαχικών των 76 και 127mm με πιθανή προσθήκη συστήματος Strales. Το σύστημα αυτό, που διατίθεται ως κιτ, αυξάνει δραματικά τις αντιαεροπορικές δυνατότητες των πυροβόλων των 76mm που φέρουν 42 (!) μονάδες επιφανείας του στόλου. Η πιθανή αναβάθμιση ιδιαιτέρως των πυροβόλων των αρματαγωγών και των τεσσάρων εκσυγχρονισμένων φρεγατών κλάσης Kortenaer με μοναδικό Phalanx και δευτερευόντως των περιπολικών και ΤΠΚ που δεν φέρουν RAM θα αυξήσει κατά πολύ τις δυνατότητές τους.

>Καλύτερη συνεργασία με ΛΣ - ΕΛΑΚΤ με αύξηση επιρροής στις προδιαγραφές διαγωνισμών προμηθειών - συνδιαχείρηση εναέριων μέσων.

Επεξεργασμένη κανονιοφόρος κλάσης Μαχητής με εγκατεστημένο Strales.

>Βελτίωση ικανοτήτων επιτήρησης: αναβάθμιση περιπολικών με προσθήκη σύγχρονων αισθητήρων (που πραγματοποιείται),αναβάθμιση ναυτικών παρατηρητηρίων και προμήθεια ΜΕΑ τόσο για χρήση από τη ξηρά αλλά και από μονάδες επιφανείας.

>Εκσυγχρονισμός ελικοπτέρων AegeanHawk.

Οι ολλανδικές και βελγικές φρεγάτες M έχουν πρόσφατα υποστεί εκσυγχρονισμό.

>Προμήθεια μικρού αριθμού ελικοπτέρων Seahawk και πιθανή μετασκευή 2-4 AB-212 σε καθήκοντα γενικής χρήσης. Να σημειωθεί εδώ ότι ελικοδρόμιο φέρουν συνολικά 19 μονάδες επιφανείας ενώ τα διαθέσιμα ελικόπτερα είναι 18.

>Αντικατάσταση μη εκσυγχρονισμένων φρεγατών Kortenaer με αποσυρθέντων πέραν του 2020 φρεγατών κλάσης Karel Doorman (εισήλθαν σε υπηρεσία στις αρχές του ’90), πολεμικών προσφάτως εκσυγχρονισμένων και με εξαιρετικές δυνατότητες φρεγατών γενικής χρήσης. Η αφαίρεση των Goalkeeper που αυτές φέρουν και αντικατάστασή τους με Phalanx από τις αποσυρθέντες σε συνδυασμό με την προσθήκη ESSM στα 16 κελιά, θα προσδώσει πολύ ικανά πολεμικά με πλήρη ομοιοτυπία συστημάτων με τα λοιπά πλοία του στόλου.

>Εξέταση για απόκτηση δύο πρόσθετων ναρκοθηρευτικών είτε Tripartite, Avenger ή Gaeta.

Το Τουρκικό Ναυτικό έχει κατασκευάσει σταθερές βάσεις για A/A συστήματα Stinger στις ΤΠΚ.

>Προμήθεια πλοίου γενικής υποστήριξης προς αντικατάσταση δύο παλαιών. Το αδελφό Etna του Ιταλικού Ναυτικού αποσύρεται το 2025.

>Αντικατάσταση των έξι παλαιών παράκτιων περιπολικών με έναν κοινό τύπο, μικρού βυθίσματος, εξοπλισμένων με ηλεκτροοπτικά συστήματα, σύστημα εκτόξευσης αναλωσίμων, και οπλισμένων με RWS (ελαφρύ πυροβόλο, πολυβόλο, βομβιδοβόλο) και δυνατότητες μεταφοράς ανδρών ειδικών δυνάμεων και ελαστικής λέμβου. Εκτός κι αν τα παραλάβει το Λιμενικό Σώμα και επιτελέσει (όπως θα έπρεπε να ισχύει) αυτό το ρόλο και απαλλαγεί από αυτόν το Πολεμικό Ναυτικό.

Επεξεργασμένη φωτογραφία αρματαγωγού κλάσης Σάμος με εγκατεστημένο Strales.

>Ναυπήγηση δύο νέων περιπολικών ανοιχτής θαλάσσης προς αντικατάσταση των δύο παλαιών κλάσης Asheville. Τα νέα περιπολικά θα μπορούσε να είναι τέτοιου τύπου που να έχουν και ελικοδρόμια όντας έτσι πραγματικά offshore patrol vessels και να συνδράμουν σε καθήκοντα διάσωσης ελαφρύνοντας με το τρόπο αυτό το έργο των μεγάλων πολεμικών (π.χ. επιχείρηση διάσωσης Costa Concordia). Επίσης, τα δύο νέα περιπολικά να φέρουν ράγες ναρκοθέτησης, δημιουργώντας έτσι μια δύναμη δέκα περιπολικών που να μπορούν να λάβουν το ρόλο της ναρκοθέτησης όταν αυτό απαιτηθεί.

>Προσθήκη RWS (remote weapon systems) σε σκάφη επιφανείας. Δεν νοείται να μην υπάρχει ούτε ένα σύστημα RWS στο στόλο ενός σύγχρονου ναυτικού, ειδικά στα μεγάλα πολεμικά, και να στηρίζεται σε πολυβόλα και πυροβόλα της εποχής του B’ ΠΠ.

>Προμήθεια μεταχειρισμένων σύγχρονων ρυμουλκών λιμένος προς αντικατάσταση παλαιών.

Περίκλειστος και ανοικτός πυργίσκος πυροβόλου Bofors.

>Καθολικός εκσυγχρονισμός των αρματαγωγών της κλάσης Ιάσων με τον εκσυγχρονισμό των πυργίσκων Bofors 40mm και ανακατασκευή σε περίκλειστο για βελτίωση αποτελεσματικότητας χειριστή. Επίσης τη προσθήκη ηλεκτρο-οπτικού αισθητήρα, αντικατάσταση του DR2000 με το DR3000 των προς απόσυρση S148 και προσθήκη επιπλέον δύο εκτοξευτών Mk137 του συστήματος Mk36 SRBOC.

>Εκσυγχρονισμός ναρκοθηρευτικών Hunt παράλληλα με το πρόγραμμα του Βασιλικού Ναυτικού.

>Προσθήκη πυροβόλου OTOMelara 76mm (από αποσυρθέντα S148) ή Bofors 40mm (από τα αποθέματα του ΠολεμικούΝαυτικού) στην οροφή του υποστέγου του πλοίου υποστήριξης Προμηθέα για βελτίωση της επιβιωσιμότητάς του.

Το LCVP 36-F θα πρέπει να αντικαταστήσει τα παλαιότερα ΑΒΑΚ.

>Βάσεις εκτοξευτών Stinger σε περιπολικά σκάφη και αρματαγωγά.

>Πλήρης αντικατάσταση των παλαιών ΑΒΑΚ με απόκτηση των νεοτέρων LCVP 36-F της Motomarine λόγω αδυναμίας προμήθειας σύγχρονων αμφίβιων τεθωρακισμένων για τους πεζοναύτες. Τα LCVP του τύπου επιτυγχάνουν ταχύτητα των 20 κόμβων ενώ διακρίνονται από υψηλή αξιοπιστία όπως μαρτυρά και η καθολική τους χρήση σε κάθε αποβατική άσκηση. Αδιευκρίνιστο είναι γιατί υπηρετούν μόνο έξι από τον τύπο όταν τα πέντε αρματαγωγά φέρουν από τέσσερα το καθένα.


Σύνδεσμοι

http://navalanalyses.blogspot.gr/2016/09/the-major-surface-combatants-of-most.html