 |
| Τα MiG-29 αποτελούν τα πιο σύγχρονα συριακά μαχητικά. | (c) Υπουργείο άμυνας Συρίας |
Η πολεμική αεροπορία της Συρίας (Syrian Arab Air Force - SyAAF) συγκροτήθηκε το 1946. Περιλαμβάνει πολεμικά αεροσκάφη και ελικόπτερα. Κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο η Διοίκηση Α/Α Άμυνας συγχωνεύθηκε με την Αεροπορία, αλλά για λόγους συντομίας δεν θα γίνει γι' αυτήν αναφορά στο ακόλουθο, συνοπτικό σημείωμα.
Σύντομο Ιστορικό
Βρισκόμενη από το τέλος του Α' ΠΠ υπό γαλλική κηδεμονία, η Συρία απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1945. Το επόμενο έτος, πιο συγκεκριμένα στις 16 Οκτωβρίου 1946, ιδρύθηκε η Συριακή Αεροπορία (Syrian Arab Air Force - SyAAF). Τα πρώτα αεροσκάφη ήταν Δυτικής κατασκευής. Από τη δεκαετία του 1950 και μετά, ωστόσο, η αεροπορία στράφηκε για νέα μαχητικά αεροσκάφη στην ΕΣΣΔ και τις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας (ΣτΒ)[1].
Η SyAAF πολέμησε στις πλέον σημαντικές συρράξεις του Αραβικού Κόσμου με το Ισραήλ (1948, 1967, 1973, 1982). Αν και απώλεσε αρκετές δεκάδες μαχητικά, αυτές οι συγκρούσεις την καθιέρωσαν ως μία από τις γνωστότερες του Κόσμου.
Μετά την Ισραηλινή Εισβολή στο Λίβανο (1982), την τελευταία επίσημη σύγκρουση με το Ισραήλ, έγινε προσπάθεια αναδιάταξης. Συνέπεια αυτής ήταν η αναπλήρωση των πολεμικών απωλειών[1], η αναβάθμιση του επίγειου δικτύου αεράμυνας και η απόκτηση βελτιωμένων εκδόσεων των μαχητικών MiG-23, αναχαιτιστικών MiG-25 αλλά και ελαφρών βομβαρδιστικών Su-22. Στην χώρα πλήθυνε η παρουσία Σοβιετικών συμβούλων, που χειρίζονταν μεταξύ άλλων «ευαίσθητο» εξοπλισμό. Προς τα τέλη της ίδιας δεκαετίας συμφωνήθηκε η αγορά 48 MiG-29B/UB και 48 Su-24MK.
Η Δεκαετία του 2000
Η πτώση της ΕΣΣΔ είχε συνέπεια τη μη απόκτηση νεότερων μαχητικών αεροσκαφών ολόκληρη τη δεκαετία του 1990. Επιπλέον, αντίθετα με το Στρατό που πέτυχε να προμηθευτεί όπλα από χώρες της Ανατ. Ευρώπης ή της Ασίας, η Αεροπορία δεν κατάφερε κάτι αντίστοιχο. Μάλιστα η διαμάχη για το Συριακό Χρέος προς τη Ρωσία είχε συνέπεια την παράδοση μόνον 20 βομβαρδιστικών Su-24MK από τα 48 συμφωνηθέντα και αγνώστου αριθμού MiG-29B/UB, αλλά μικρότερου φυσικά από τα επίσης 48 συμφωνηθέντα. Η αλλαγή συνέβη μετά την οριστική επίλυση του ζητήματος του Χρέους, στα μέσα της δεκαετίας του 2000. Αλλά και πάλι οι προσπάθειες ενίσχυσης της SyAAF αποδείχθηκαν δυσεπίλυτος γρίφος.
 |
| Η Συρία είναι από ένας από τους κυριότερους χρήστες του MiG-23. | (c) Υπουργείο άμυνας Συρίας |
Ρωσικά ΜΜΕ παρουσίασαν το 2007 το συριακό ενδιαφέρον για την προμήθεια οκτώ αναχαιτιστικών MiG-31E και 10 έως 20 μαχητικών MiG-29M/M2. Άλλες αναφορές έκαναν λόγο για έως 76 εκπαιδευτικά Yak-130. Αργότερα τα MiG-31 ακυρώθηκαν, τα MiG-29 έγιναν 12+12[7] αλλά «πάγωσαν», κάτι που έγινε ακόμα με τα 36 Yak-130[5]. Ας συμπληρωθεί, τα κόστη για τις τρεις συμφωνίες ανακοινώθηκαν ως $250, $600 και $550 εκατ. αντίστοιχα[3].
Πίσω από τους λαμπερούς τίτλους του διεθνούς Τύπου δρομολογήθηκαν ουσιώδεις εκκρεμότητες, οι οποίες επέτρεψαν τη διατήρηση της SyAAF στη ζωή. Τα παλαιότερα μοντέλα των MiG-21/23 και Su-22 αποσύρθηκαν, αλλά η υποστήριξη του υπόλοιπου στόλου αεροσκαφών επανήλθε σε κανονικά επίπεδα[2]. Παράλληλα αυξήθηκαν οι ικανότητες εγχώριας υποστήριξης, τουλάχιστον όσον αφορά τα αεροσκάφη 2ης γενιάς. Το 2008 αποκτήθηκαν 33 μεταχειρισμένα MiG-23MLD/UB από τη Λευκορωσία και αριθμός των διαθέσιμων MiG-23ML/MLD (επτά το 2011) υπέστη γενική συντήρηση στη Ρωσία.
Με βάση ρωσικές αναφορές, μεταξύ 2007/08 υπογράφθηκε πρόγραμμα αναβάθμισης 15 αεροσκαφών Su-24MK σε επίπεδο -MK2[3] και αποκτήθηκαν 21 SVP-24[4]. Το τελευταίο στοιχείο μαρτυρά δυνητικά την παρουσία ενός έξτρα Su-24, του λεγόμενου «λιβυκού» Fencer. Σύμφωνα με το μύθο, η Συρία έχει λάβει από τη Λιβύη ένα ή δύο Su-24 ως βραβείο για τη βοήθειά της στην υποστήριξη του λιβυκού στόλου MiG-23 κατά τη διάρκεια του διεθνούς εμπάργκο όπλων τις δεκαετίες του 1990 και 2000. Κάτι τέτοιο άλλωστε δεν θα ήταν πρωτόγνωρο μιας και λυβικά MiG-23 κατέληξαν στη Συρία μετά τον Πόλεμο του 1982[27]. Διαφορετικά το έξτρα σύστημα αποκτήθηκε ως ανταλλακτικό. Μαζί τους υπήρξε πρόγραμμα αναβάθμισης αριθμού MiG-29B σε MiG-29SM. Στον τομέα των ελικοπτέρων προγραμματίσθηκε η γενική υποστήριξη 20 επιθετικών ελικοπτέρων Mi-25[3].
Δράση στο Συριακό Πόλεμο
Το 2011 η οροφή μαχητικών ανερχόταν σε 555 αεροσκάφη. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκδοσης “The Military Balance 2011”, σε υπηρεσία ήταν 158+ καταδιωκτικά (MiG-23, MiG-25, MiG-29), 309 μαχητικά/ελαφρά βομβαρδιστικά (MiG-21, MiG-23, Su-22, Su-24), 48 φωτο-αναγνωριστικά (MiG-21, MiG-25), 11 μεταφορικά (Il-76, An-24, An-26), 111 εκπαιδευτικά (L-39, MBB-223, MFI-17) και 191+ ελικόπτερα (Mi-25, Gazelle, Mi-8, Mi-17, Mi-2). Έως τα μέσα του 2016 είχαν απολεσθεί τουλάχιστον 55 αεροσκάφη και 57 ελικόπτερα, ενώ άλλα 28 ελικόπτερα και 51 αεροσκάφη βρίσκονταν σε μη επιχειρησιακή κατάσταση. Από τότε έως τώρα στη λίστα προστέθηκαν επιπλέον 10 αεροσκάφη και τρία ελικόπτερα.
 |
| Ελαφρύ βομβαρδιστικό Su-22. Μεταφέρει βόμβες γενικής χρήσης. | (c) RT |
Η Συριακή Αεροπορία παρουσιάζεται ικανή να «αποκεφαλίζει» οργανώσεις Αντικαθεστωτικών εξουδετερώνοντας με αεροπορικές επιδρομές ηγέτες τους, χάρη στο δίκτυο πληροφοριών που διατηρεί, ωστόσο κατηγορείται για εκατόμβες αμάχων στο πλαίσιο βομβαρδισμών. Για την καλύτερη προστασία των Su-22, MiG-21 και MiG-23 απέναντι σε συστήματα MANPAD τα αεροσκάφη φέρουν μεγαλύτερο αριθμό αερόφυλλων και θερμοβολίδων. Οι εργασίες τοποθέτησης των συγκεκριμένων μέσων αυτοπροστασίας έγιναν εγχωρίως. Τέλος, έχει αποδειχθεί ότι τα πληρώματα ελικοπτέρων χρησιμοποιούν εφαρμογές του iPad στο πλαίσιο επιθέσεων με βόμβες βαρελιών[6].
Η επιδρομή στη Shayrat και η κατάρριψη του Su-22
Τα αμερικανικά αντιτορπιλικά «USS Porter» και «USS Ross» έπληξαν στις 7 Απριλίου 2017 θέσεις της αεροπορικής βάσης Shayrat. Συνολικά εκτοξεύθηκαν 59 βλήματα Tomahawk, ενώ ένα ακόμη δεν εκτοξεύθηκε λόγω βλάβης. Η επίθεση έγινε ως αντίποινο στην χρήση χημικών όπλων. Κατά την αμερικανική πλευρά υπήρξε προηγουμένως ενημέρωση των ρωσικών αρχών, ειδικά αν ληφθεί υπόψη πως στη βάση υπήρχαν πιθανώς ελικόπτερα της Ρωσικής Αεροπορίας. Δορυφορική φωτογραφία δείχνει την καταστροφή 44 στόχων. Κατά φιλοκυβερνητική συριακή αναφορά, από τους αμερικανικούς πύραυλους καταστράφηκαν έξι Su-22, τρία MiG-23, ένα ραντάρ συστήματος SA-6, ένας εκτοξευτής βαλλιστικών βλημάτων M600 και κάποια συστήματα πυροβολικού. Αντίθετα, ισραηλινές διαρροές υποστηρίζουν την καταστροφή 14 Su-22.
Στις 18 Ιουνίου 2017 μαχητικό F/A-18E Super Hornet του Αμερικανικού Ναυτικού κατέρριψε ελαφρύ βομβαρδιστικό Su-22 στην Ανατ. Συρία. Αφορμή στάθηκε ο ισχυρισμός του Διεθνούς Συνασπισμού, που εκτελεί από το Σεπτέμβριο του 2014 αεροπορικές επιδρομές κατά του ISIS στη Συρία, πως το Su-22 επιτέθηκε σε δύναμη της SDF, συμμάχου των ΗΠΑ.
Σύνθεση και Δυνατότητες
Ο έκτος χρόνος των αεροπορικών επιχειρήσεων βρίσκει τη Συρία με 267 έως 306 μαχητικά αεροσκάφη (μαζί με τα εκπαιδευτικά L-39) και 156 ελικόπτερα. Οι τιμές είναι φυσικά ενδεικτικές.
 |
| Το σύνολο των διαθέσιμων Su-24 παρουσιάζεται αναβαθμισμένο στην έκδοση MK2/M2. | (c) Υπουργείο άμυνας Συρίας |
Πιο σύγχρονα μαχητικά είναι μεταξύ 30 και 40 MiG-29, εκ των οποίων (ανάλογα με την πηγή) τουλάχιστον εννέα ή όλα τα μονοθέσια αεροσκάφη ανήκουν στην έκδοση -SM[10]. Τα συριακά MiG-29SM διαθέτουν ραντάρ μηχανικής σάρωσης N-019ME αλλά δεν μεταφέρουν τον παρεμβολέα ΗΠ Gardenia. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος αναβάθμισης στα αεροσκάφη βελτιώθηκε ακόμη το περιβάλλον εργασίας στο θάλαμο διακυβέρνησης καθώς επίσης o εξοπλισμός ναυτιλίας/επικοινωνιών. Στον οπλισμό των MiG-29SM περιλαμβάνονται βλήματα εναέριας μάχης WVR R-73 (AA-11 κατά το ΝΑΤΟ) και BVR R-27 (ΑΑ-10) και R-77 (ΑΑ-12). Το τελευταίο διαθέτει ικανότητα ενεργής καθοδήγησης ραντάρ, αποτελεί δε το πρώτο όπλο συγκεκριμένης ιδιότητας στο οπλοστάσιο της SyAAF. Όσα αεροσκάφη είναι στο επίπεδο -SM έχουν ακόμη ικανότητα εκτόξευσης βλημάτων αέρος-επιφανείας Kh-29 (AS-14), Kh-31 (AS-17) και έξυπνων βομβών KAB-500. Ο προϋπολογισμός της αναβάθμισης πιστεύεται κυμάνθηκε στα 531,1 εκατ. ρούβλια[26]. Στις επιχειρήσεις τα MiG-29 εμφανίζονται με κάλαθους ρουκετών ή έως δύο βλήματα Kh-29T (AS-14).
Ο δεύτερος πλέον σύγχρονος τύπος αεροσκαφών είναι το Su-24. Σε υπηρεσία είναι γύρω στα 15 με 17 βομβαρδιστικά, των εκδόσεων -M2/-MK2. Συνολικά η Συρία απέκτησε 20 Su-24MK τη δεκαετία του 1980 από την ΕΣΣΔ, αντί 48 που επιθυμούσε[24]. Πιθανόν, ένα Su-24MR ή ένα Su-24MK και ένα Su-24MR δωρίθηκαν από τη Λιβύη. Το 2016 πιθανώς μεταβιβάστηκαν δύο Su-24M2 από τη Ρωσία[12], ενώ ρωσικά δημοσιευμάτα ανεβάζουν τον τελικό αριθμό των αεροσκαφών που θα μεταβιβαστούν στη SyAAF σε 12 με 14[13].
Πριν την έκρηξη του πολέμου, η Συρία αποφάσισε την αναβάθμιση των διαθέσιμων Su-24MK σε επίπεδο Su-24MK2. Μαζί παραγγέλθηκαν βλήματα αέρος-επιφανείας Kh-31A1/-P (AS-17) καθώς και κατευθυνόμενες βόμβες KAB-500/1500. Τα Kh-31A1 αποτελούν έκδοση anti-ship, ενώ τα Kh-31P είναι βλήματα anti-radar. Για την ανίχνευση επίγειων ραντάρ χρησιμοποιείται το ατρακτίδιο Fantasmagoria-B. Το υπόλοιπο οπλοστάσιο των Fencer περιλαμβάνει βλήματα Kh-25 (AS-10), Kh-29 (AS-14), Kh-58 (AS-11), βόμβες γενικής χρήσης, βόμβες διασποράς RBK, ρουκέτες S-24 και S-25, κάλαθους ρουκετών και βλήματα αυτοάμυνας R-60 (AA-8) και R-73 (AA-11). Στις αποστολές συνήθως ο τύπος μεταφέρει έως 10 βόμβες και σπάνια εμφανίζεται με βλήματα Kh-29[15].
Το 2008 υπήρξε ενίσχυση με 33 μεταχειρισμένα MiG-23MLD/UB από τη Λευκορωσία. Ορισμένα από τα μαχητικά χρησιμοποιήθηκαν για ανταλλακτικά. Η Συρία συνολικά απέκτησε 140 MiG-23. Τα παλαιότερα (MiG-23MF) δύνανται να φέρουν βλήματα Kh-23M σε συνδυασμό με το ατρακτίδιο ζεύξης δεδομένων Delta. Το τελευταίο δεν απαιτείται όταν το όπλο φέρεται από το νεότερο MiG-23MLD.
 |
| Γραφικές απεικονίσεις του Fitter με ατρακτίδιο αναγνώρισης / ELINT KKR (επάνω), βλήμα αντιραντάρ Kh-28 και ατρακτίδιο καθοδήγησης Metel (κέντρο) και ρουκέτες S-24 (κάτω). | (c) redstar.gr |
Τα ελαφρά βομβαρδιστικά MiG-23BN φημολογείται ό, τι εκσυγχρονίστηκαν με υποσυστήματα του MiG-27 την προηγούμενη δεκαετία. Κατά το ιταλικό περιοδικό “Rivista Italiana Difesa”, τα εναπομείνοντα εξαγωγικά μαχητικά MiG-23MLD - 50 αποκτήθηκαν τη δεκαετία του 1980 από την ΕΣΣΔ - έχουν εκσυγχρονιστεί σε εφάμιλλο επίπεδο με τα MiG-23 της Αγκόλα[11]. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί όμως να επαληθευτεί, ειδικά αν δεν δημοσιοποιηθούν φωτογραφίες ή βίντεο με τα φημολογούμενα νέα όπλα τους. Εφόσον τα μαχητικά έλαβαν όντως την αναβάθμιση, τότε αντικατέστησαν το διαθέσιμο ραντάρ με το Moskit-23I που αξιοποιεί το βλήμα εναέριας μάχης R-77. Στις επιχειρήσεις τα MiG-23MF/MLD φέρουν είτε 1-2 βλήματα Kh-23/M[8] είτε έως μέχρι τέσσερις βόμβες ή κάλαθους ρουκετών. Ορισμένα MiG-23MLD έχουν ρόλο QRA εξοπλισμένα με βλήματα εναέριας μάχης WVR R-60 και BVR R-24R/T. Τα MiG-23BN πετούν στις επιχειρήσεις μεταφέροντας έως έξι βόμβες ή μικρότερο αριθμό κάλαθων ρουκετών.
Σημαντικό ρόλο έχουν τα ελαφρά βομβαρδιστικά Su-22. Αν και έχουν ικανότητα μεταφοράς έξυπνων όπλων, εξοπλίζονται κυρίως με κάλαθους ρουκετών ή βόμβες γενικής χρήσης. Στο οπλοστάσιο των κατευθυνόμενων όπλων περιλαμβάνονται τα βλήματα Kh-23, Kh-25, Kh-28, Kh-29, Kh-58 και R-60. Στο λοιπό οπλοστάσιο υφίστανται βόμβες γενικής χρήσης, ρουκέτες S-24 και S-25, κάλαθοι ρουκετών, βόμβες διασποράς RBK και διανομείς υποπυρομαχικών KMGU-2[18]. Για την καθοδήγηση των βλημάτων αντιραντάρ μεταφέρεται ατρακτίδιο Metel. Για αποστολές φωτο-αναγνώρισης / ηλεκτρονικής αναγνώρισης υπάρχει το ατρακτίδιο KKR-1[23]. Για τη βελτίωση της αυτοπροστασίας του αεροσκάφους διατίθεται ατρακτίδιο ΗΠ SPS-141. Στις επιχειρήσεις τα Su-22 μεταφέρουν συνήθως τέσσερις βόμβες ή ισάριθμους κάλαθους ρουκετών. Ο τύπος κατηγορείται για την επίθεση με χημικά όπλα σε περιοχή των «Αντικαθεστωτικών» τον προηγούμενο Απρίλιο, που στάθηκε αφορμή για την αμερικανική πυραυλική επιδρομή στην ΑΒ Shayrat.
 |
| Τα επιθετικά ελικόπτερα Mi-25 εξοπλίζονται κυρίως με κάλαθους ρουκετών ή ατρακτίδια πυροβόλου. | (c) Υπουργείο άμυνας Συρίας |
Κάνοντας μία μικρή παρένθεση, στο συριακό οπλοστάσιο υφίστανται ποσότητες έξυπνων πυρομαχικών, αν και δεν χρησιμοποιούνται στη διάρκεια του Πολέμου. Εξαιρέσεις αποτέλεσαν πλήγματα σε «στρατηγικές» υποδομές των Αντικαθεστωτικών. Σε αυτές χρησιμοποιήθηκαν βλήματα Kh-23M και Kh-29T. Άλλα βλήματα που έχουν αποκτηθεί είναι Kh-25, Kh-28, Kh-31[3], Kh-58 και έξυπνες βόμβες KAB-500/-1500. Κατά το “SIPRI” διατίθενται βλήματα Kh-35. Στα όπλα εναέριας μάχης WVR υπάρχουν R-73, R-60, R-13 και BVR R-77, R-27 και R-23/24. Στην προσπάθειά της να εμπλουτίσει το οπλοστάσιό της η Συρία έχει εμφανίσει εγχώριους «κλώνους» της οικογένειας σοβιετικών / ρωσικών βομβών γενικής χρήσης FAB. Η αναξιοπιστία τους ήταν η αιτία απώλειας ενός πολύτιμου Su-24MK2 το 2015.
PGM | Εμβέλεια | Μεταφορά από
Kh-23 2-10km MiG-23
Kh-25/MP 11km - 60km για -MP Su-22, Su-24
Kh-28 110km Su-22
Kh-29L/T 10-12km MiG-29, Su-22, Su-24
Kh-31A/P 103-110km MiG-29, Su-24
Kh-58E 120km Su-22, Su-24
KAB-500 17km MiG-29, Su-24
KAB-1500 17km Su-24
Τα άλλοτε σύμβολα της Συριακής ΠΑ αναχαιτιστικά MiG-25 είναι ανενεργά. Ικανά για πτήσεις θεωρούνται μόλις 2-3 αεροσκάφη, τα δύο φωτο-αναγνωριστικά. Το μοναδικό αναχαιτιστικό MiG-25 παρουσιάστηκε να προσπάθησε να εξουδετερώσει επίγειο στόχο το 2014 με βλήμα αέρος-αέρος R-40 ανεπιτυχώς[28]. Μετά την πρώτη κατάληψη της Παλμύρας από το ISIS βλήματα του τύπου κλάπηκαν από αποθήκες και μεταφέρθηκαν στο Ιράκ[17].
Η Συρία απέκτησε συνολικά οκτώ MiG-25RB, με εξοπλισμό ανώτερο των τότε διαθέσιμων MiG-21R. Άλλα πλεονεκτήματα σε σχέση με τα Recce Fishbed αποτέλεσαν ο καλύτερος εξοπλισμός, η μεγαλύτερη εμβέλεια και η σημαντικά υψηλότερη ταχύτητά τους. Τα εναπομείναντα MiG-21 φέρουν κάλαθους ρουκετών ή μη κατευθυνόμενες βόμβες.
Τα εκπαιδευτικά ελικόπτερα L-39 είναι τα μόνα που πετούν νυκτερινές επιχειρήσεις, με εξαίρεση τα Su-24[22]. Τα αεροσκάφη εξοπλίζονται με ατρακτίδια πυροβόλου ή βόμβες ή κάλαθους ρουκετών. Στις 24 Νοεμβρίου 2016 πρωταγωνίστησαν σε νυκτερινή επιδρομή στη Βόρεια Συρία εναντίον Τούρκων στρατιωτών[22]. Έως το 2013 τα L-39 ήταν ίσως τα πλέον σημαντικά αεροσκάφη στις επιχειρήσεις μαζί με τα μεταφορικά Il-76 - τουλάχιστον έτσι επεσήμανε το αμερικάνικο think tank “CSIS”.
Στον τομέα των ελικοπτέρων δεσπόζουν τα επιθετικά ελικόπτερα Mi-25 και τα εξοπλισμένα ελικόπτερα Gazelle. Τα πρώτα είναι εξαγωγική έκδοση του Mi-24D και ρόλο έχουν την παροχή ΕΑΥ στα φίλια χερσαία τμήματα. Εξοπλίζονται με κάλαθους ρουκετών ή ατρακτίδια πυροβόλου ή βόμβες[25]. Για την εκτέλεση στοιχειώδους αντιαρματικού αγώνα χρησιμοποιούν έως τέσσερα βλήματα AT-2a. Τα δεύτερα εξοπλίζονται με τέσσερα αντιαρματικά βλήματα HOT ή AS-12[19]. Αναλαμβάνουν επί τω πλείστω καθήκοντα ένοπλης αναγνώρισης.
Σημαντική ενίσχυση στον τομέα των επιθετικών ελικοπτέρων είναι τέσσερα Mi-24P. Τα αεροσκάφη επιχειρούσαν με μεικτά πληρώματα (ρωσικά/συριακά), προφανώς έως ότου οι περιστάσεις ολοκληρώσουν την μεταβίβασή τους στη SyAAF[21]. Κάτι τέτοιο πρέπει να έχει ήδη συμβεί, κρίνοντας από τη συμμετοχή ενός Mi-24P εξοπλισμένου με βόμβες σε πρόσφατες κυβερνητικές επιχειρήσεις στην πόλη Ντάραα.
Ποικιλία ρόλων διατηρούν τα ελικόπτερα γενικής χρήσης Mi-8/17. Αυτά κυρίως μεταφέρουν εφόδια και στρατιώτες ή εξοπλίζονται με βόμβες ή κάλαθους ρουκετών. Αριθμός τους φέρει πυργίσκο FLIR, διαθέτει πλάκες θωράκισης ή άλλο άγνωστο προς το παρόν εξοπλισμό[16][20].
Στις αρχικές τουλάχιστον φάσεις των επιχειρήσεων διαθέσιμο οπτικοακουστικό υλικό παρουσίασε την χρήση ΜΕΑ Tu-143. Από το Ιράν έχουν αποκτηθεί συστήματα ΜΕΑ Mohajer ¾, Ababil και Yasir.
Εκτίμηση - Η SyAAF το 2017
Μαχητικά Αεροσκάφη: 30 με 40 MiG-29, 15 με 17 Su-24MK2/M2, 28 με 42 Su-22, 80 με 86 MiG-23, 56 MiG-21. Σε άγνωστη κατάσταση είναι 2 MiG-25RB και 1 MiG-25PD
Εκπαιδευτικά Αεροσκάφη: <62 L-39, 35 MBB-223, 6 MFI-17, 2 PA-31
Μεταφορικά Αεροσκάφη: 3 Il-76, 1 An-24, 6 An-26
Ελικόπτερα: 4 Mi-24P, 28 Mi-25, <60 SA342, 51 Mi-8/-17, 13 Mi-2
Όπλα Α-Α: [BVR] AA-12/-10/-6/-7 [WVR] AA-11/-8/-2
Όπλα Α-Ε: [Κ/Β] AS-7/-9/-10/-11/-12/-14/-17, HOT, AS-12, AT-2a [Συλλογές Βομβών] KAB-500/-1500
Ατρακτίδια Αεροσκαφών: [Στοχοποίησης] Fantasmagoria-B [Ζεύξης Δεδομένων] Delta, Metel [Αναγνώρισης] KKR-1 [ΗΠ] SPS-141 [Εξαπόλυσης Αντιμέτρων] T-32C
Α/Α Άμυνα: [Μακράς Ακτίνας] SA-5 [Μέσης Ακτίνας] SA-2/-3/-11/-17 [Μικρής Ακτίνας] SA-6/-8/-19/-22 [Σημείου] SA-7/-9/-13/-14/-16/-18/-24
Α/Α Πυροβόλα: [Α/Κ] ZSU-23-4 (4x23mm) [Ρ/Κ] S-60 (57mm), ZU-23-2 (2x23mm)
 |
| Μαχητικό MiG-29 εκτελεί δοκιμές στη Ρωσία το 2011. | (c) E. Volkov / RussianPlanes.NET |
Τα «φυλακισμένα» αεροσκάφη
Στα τέλη του 2011 ξεκίνησε στη Ρωσία η παραγωγή των πρώτων μαχητικών MiG-29M/M2. Το ίδιο διάστημα έκαναν την εμφάνισή τους στο Διαδίκτυο φωτογραφίες από δοκιμές αεροσκαφών της παραγγελίας. Κατά τις αρχικές εκτιμήσεις η παράδοση των πρώτων αεροσκαφών ήταν να γίνει το επόμενο έτος, 2012. Για πολιτικούς ή οικονομικούς λόγους αυτό όμως δεν συνέβη. Την ίδια μοίρα έχουν τα 36 εκπαιδευτικά Yak-130, των οποίων το συμβόλαιο δεν έχει εγκριθεί από τη ρωσική κυβέρνηση. Αντίθετα παρά τις αρχικές φήμες, δεν επιβεβαιώνονται τα 10 ιρανικά Su-22, τα οποία είχαν αναφερθεί ό, τι έφτασαν στη Συρία το 2015. Τέλος ρωσικά και τουρκικά δημοσιεύματα υποστηρίζουν τη μη επιβεβαιωμένη παράδοση έξι αναχαιτιστικών MiG-31 το 2016[9] και αραβικά και ρωσικά δημοσιεύματα το σχεδιασμό παράδοσης 10 Su-24[14].
Συμπεράσματα
Η ενεργή εμπλοκή της Συριακής Αεροπορίας αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της προσπάθειας του κυβερνητικού συνασπισμού να επικρατήσει στο πεδίο της μάχης. Πολλές φορές, δε, ήταν αυτή που δεν επέτρεψε τη συντριβή του Συριακού Στρατού σε διάφορες περιοχές.
Στην περίπτωση που ο κυβερνητικός συνασπισμός επικρατήσει, η μελλοντική Συριακή Αεροπορία αναμένεται να συρρικνωθεί αριθμητικά. Οι μη εκσυγχρονισμένοι τύποι αναμφίβολα θα αποσυρθούν. Ίσως η Συρία αναπληρώσει τις απώλειες με αεροσκάφη ιδίου τύπου με αυτά που χρησιμοποιεί, ιδιαίτερα Su-24 ή MiG-27. Τα πρώτα αποσύρονται από τη Ρωσική Αεροπορία λόγω της ένταξης σε ενεργή χρήση ολοένα περισσότερων Su-34. Τα δεύτερα δεν χρησιμοποιούνται και είναι σε καθεστώς αποθήκευσης, ενώ δεν παρουσιάζουν εντυπωσιακές διαφορές με τα MiG-23BN. Η διάθεση MiG-29 πέρα από τα 12+12 υπό παραγγελία, θα μπορούσε να καθυστερήσει. Άγνωστο είναι ακόμη αν και πόσα από τα ρωσικά μαχητικά που επιχειρούν τώρα στη Συρία θα προσφερθούν ή θα δωρηθούν με τη λήξη του πολέμου στη SyAAF. Οπωσδήποτε επίσης θα παραδοθούν τα 36 Yak-130, που θα μπορούσαν αυτά να αντικαταστήσουν τα MiG-23BN / Su-22 αν αυξηθούν σε περισσότερα από 36. Στα ελικόπτερα δεν αποκλείεται να γίνει μεταβίβαση μεταφορικών Mi-8 και επιθετικών Mi-24. Το ρόλο της αναγνώρισης θα μπορούσαν να καλύψουν ρωσικά ή ιρανικά συστήματα ΜΕΑ. Από το κάδρο, τέλος, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η πολυπόθητη τελική παράδοση Α/Α συστημάτων S-300 ή η μεταβίβαση Α/Α συστημάτων που βρίσκονται ήδη στη Συρία υπό ρωσική ιδιοκτησία και χρήση.
Διαβάστε Ακόμη
"Συριακή Πολεμική Αεροπορία: Ξανά Ετοιμοπόλεμη", 6 Φεβρουαρίου 2012, fox2magazine.net
Παραπομπές
[2] “Russia prevents smuggling of warplane parts to Syria”, SPUTNIK, https://sputniknews.com/russia/20090930156303202
[3] “Russian Interests in Syria: Myths and Reality”, Moscow Defense Brief, http://mdb.cast.ru/mdb/4-2012/item1/article1/
[4] “Ремонт и модернизация сирийских Су-24МК на 514 АРЗ”, PFC_JOKER, http://pfc-joker.livejournal.com/49674.html
[5] “Yak-130 Jets For Syria Awaiting 'Political Decision' - Source”, SPUTNIK, https://sputniknews.com/military/20130620181767523-Yak-130-Jets-For-Syria-Waiting-Political-Decision---Source/
[6] “Syrian Pilot Details Helicopter Operations”, 12 Jul, 2015, IHS Jane's Defence Weekly
[7] “Ситуация с производством на московском предприятии "РСК "МИГ"”, bmpd, http://bmpd.livejournal.com/45704.html
[9] To 2015 επανήλθε η φήμη ό, τι η Ρωσία παρέδωσε έξι αναχαιτιστικά MiG-31., https://arabic.sputniknews.com/arab_world/201508151015314889/
[10] "Россия, как сообщается, модернизировала сирийские истребители МиГ-29 в вариант МиГ-29СМТ", bmpd, http://bmpd.livejournal.com/1711930.html
[11] "La Russia modernizza l' Aeronautica siriana", Rivista Italiana Difesa, Marzo 2016.
[12] "Вооруженные силы Сирии получили новые российские фронтовые бомбардировщики Су-24М2", Военные новости, http://military-informant.com/airforca/vooruzhennyie-silyi-sirii-poluchili-novyie-rossiyskie-frontovyie-bombardirovshhiki-su-24m2.html
[13] "Подаренные Дамаску бомбардировщики Су-24 остановили прорыв боевиков", Известия, http://iz.ru/news/627823#ixzz4Hl3M9Pd6
[14] "Russia rejects reports of Su-24 bomber deliveries to Syria", TASS, http://tass.com/defense/941518
[15] "Syria's recently upgraded Su-24s (1)", Oryx Blog, http://spioenkop.blogspot.gr/2013/11/syria-and-her-recently-upgraded-su-24s.html
[16] "Who upgraded Syria's Mi-17s?", Oryx Blog, http://spioenkop.blogspot.gr/2015/02/who-upgraded-syrias-mi-17s.html
[17] "The spoils of Tadmur (Palmyra) airbase, captured by the Islamic State", Oryx Blog, http://spioenkop.blogspot.gr/2015/06/the-spoils-of-tadmur-palmyra-airbase.html
[18] "Fortress T4: An Airbase at War", Oryx Blog, http://spioenkop.blogspot.gr/2015/06/fortress-t4-airbase-at-war.html
[19] "Tadmur recaptured, Islamic State forces on the run", Oryx Blog, http://spioenkop.blogspot.gr/2016/03/tadmur-recaptured-islamic-state-forces.html
[20] "Flying under the radar, Syria's 'Special Purpose' Mi-17s", Oryx Blog, http://spioenkop.blogspot.gr/2017/06/flying-under-radar-syrias-special.html
[21] "Untold story : SyAAF & RuAF joint air squadron", Within Syria, http://within-syria.blogspot.gr/2016/11/untold-story-syaaf-ruaf-joint-air.html
[22] "Al Assads Nighttime Killers", War is Boring, http://warisboring.com/al-assads-nighttime-killers/#.ekp8w6ett
[23] "Does the Russian Air Force Even Know What Is Going On in Syria?", War is Boring, http://warisboring.com/does-the-russian-air-force-even-know-what-is-going-on-in-syria/#.rkgt3w874
[24] "Syrias Su-24 Bombers Have Become Its Most Proficient Hospital-Destroyers", War is Boring, http://warisboring.com/syrias-su-24-bombers-have-become-its-most-proficient-hospital-destroyers/#.x6jnqqqqz
[25] "The Hind Gunship Is One of Syrias Worst Terror Weapons", War is Boring, http://warisboring.com/the-hind-gunship-is-one-of-syrias-worst-terror-weapons/
[26] "The Syrian Arab Air Force, beware of its wings", Oryx Blog, http://spioenkop.blogspot.gr/2015/01/the-syrian-arab-air-force-beware-of-its.html
[27] "Confidential: Gaddafi's Floggers in Syria!", Luftwaffe A.S., http://luftwaffeas.blogspot.gr/2015/09/confidential-gaddafis-floggers-in-syria.html
[28] "EXCLUSIVE: SyAAF MiG-25PD fires R-40missiles as AGM!!", Luftwaffe A.S., http://luftwaffeas.blogspot.gr/2014/05/syaaf-mig-25pd-fires-r-40-missiles-as.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου